รีวิว I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม1 /เจี้ยงจื่อเป้ย เขียน

I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม1 

เจี้ยงจื่อเป้ย เขียน
หมั่งสีโสว ซื่อเก้เหล้าก้าย แปล


เรื่องย่อ

เจี่ยนหรงคือสตรีมเมอร์ชื่อดังของบล็อก LoL ที่ใครหลายคนรู้จักในนาม ‘Soft’
เด็กหนุ่มที่มาพร้อมกับผมสีฟ้าแสนสดใสและใบหน้าน่ารัก
จนผู้ดูแลแพลตฟอร์มสตรีมเคยจัดไปอยู่ ‘บล็อกความสวยความงาม’
แต่ก็ต้องรีบย้ายเขากลับมาเพราะถูกร้องเรียนหลายสิบครั้งจากการที่สตรีมเมอร์ด่าผู้ชม...
Soft ขึ้นชื่อเรื่องความปากดี ถึงขั้นพูดได้ว่าผู้เล่น LoL เกือบทั้งลีก
ล้วนเคยได้รับคำวิจารณ์อย่างตรงไปตรงมาจากเด็กหนุ่มหัวฟ้าคนนี้กันถ้วนหน้า
จะมีก็แต่ซูเปอร์สตาร์อีสปอร์ตผู้เป็นจังเกิ้ลชั้นนำจากทีม TTC เพียงคนเดียว
ที่รอดพ้นจากฝีปากแจ่มแจ๋วของเจี่ยนหรงไปได้
และไม่เพียงไม่ฉอดเท่านั้น หากเขาตรวจพบการพาดพิงในแง่ลบใดๆ ต่อผู้เล่นคนนี้
ก็มีอันต้องโดดลงไปแสดงฝีมือในการด่าคนให้รู้แล้วรู้รอดอีกด้วย
ทั้งหมดก็เพราะเจี่ยนหรงเป็นแฟนคลับตัวยงของ ‘Road’ หรือเทพลู่ ลู่ป๋อหยวนนั่นเอง


-----------------------------------------------------------


รีวิว

ช่วงนี้แนวเกมอีสปอร์ตบูมมาก ทั้ง Lol PubG อะไรไม่รู้เต็มไปหมด ส่วนตัวเราไม่เล่นเกมอะไรแนวๆนี้ แต่ก็ซื้อมาอ่านทุกเล่ม55555 (ไว้มาเขียนรีวิวฉบับคนไม่เล่นเกมว่าอ่านแล้วเป็นไง)

สำหรับเรานะคะ เรื่องนี้เป็นแนวอีสปอร์ตที่อ่านค่อนข้างง่าย ไม่เคยเล่นเกมก็อ่านรู้เรื่อง เข้าใจความเทพของตัวละครได้ (แต่อาจไม่อินเท่าไร ฟีลแบบอ๋อๆ) เพราะเสน่ห์ของเรื่องนี้อยู่ที่ตัวละคร ทั้งตัวละครหลักเพื่อนร่วมทีม ทั้งชาวเน็ตเอฟซีของ Soft เลย ตลกมากแก๊งค์นี้

Soft หรือเจี่ยนหรง ไอ้หัวฟ้านักสตรีมเกม ที่เล่นเกมเก่งมาก และปากหมามากๆ555 คาร์แรกเตอร์ชัดมากว่าปากแจ๋ว เป็นเด็กเกรียนที่เก่งกับทุกคนยกเว้นเทพลู่  และมีแอนตี้เยอะมาก เพราะปากน้องหมามาก5555 

หมาขนาดที่ว่าไม่ได้ด่าแค่ผู้เล่นด้วยกัน ทั้งคนดูสตรีมตัวเอง นักกีฬาอีสปอร์ต mcพากย์เกมใดใดล้วนเจอน้องด่าจนหลอนกันหมด ชื่อเสียงกระฉ่อนในวงการ 

ขอพูดถึงแฟนคลับในสตรีมน้องนิดนึง คือเป็นตัวโจ๊กของเรื่องเลย แต่ละคนคือเกรียนมาก สตรีมเมอร์เป็นยังไงคนดูสตรีมก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ละคนเรียกตัวเองว่าพ่อ ซึ่งไม่ใช่เอฟซีสายป่าป๊าหม่าม้าแต่อย่างใด แต่เป็นการเรียกพ่อแบบกวนตีนอะ

คือตลกมาก พวกแฟนคลับเรียกน้องเจี่ยนว่าไอ้หัวฟ้าบ้าง ไอ้ลูกชายบ้าง กัดน้องเจี่ยนประจำ ส่วนไอ้หัวฟ้าตัวเอกก็คือใครบอกเตี้ยกดแบน ใครบอกใส่เสริมส้นกดแบน ใครด่าเทพลู่กดแบน แบนจนเอฟตีบอกกุมีแอคหลุมสามร้อยแอคแล้วเพราะเจอเอ็งแบนทุกวัน5555 (พอไอ้หัวฟ้าอ่านเจอก็กดแบนต่อ55555)

เนื้อเรื่องเล่ม1 ไม่มีอะไรมาก แค่น้องเจี่ยนที่เป็นสตรีมเมอร์ตบเกรียนไปวันๆ ดันเจอแบน ไม่ใช่เพราะปากหมาไป แต่เพราะมีการปรับกฎใหม่ไม่ให้เด็กอายุไม่ถึง18 ปีสตรีมเกมส์ผ่านแพลตฟอร์ม น้องเลยไปสมัครเป็นนักเล่นเกมอีสปอร์ตมืออาชีพแทน (เพราะเป็นแฟนคลับเทพลู่) ด้วยความเมพขิง น้องเลยได้เป็นตัวจริงทีม1 แล้วกลายเป็นเพื่อนร่วมทีมของเทพลู่

เนื้อเรื่องเรื่อยๆ สนุกอ่านเพลินมาก จังหวะการตบมุกโบ๊ะบ๊ะมาก สำนวนการแปลก็ดีค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลย อ่านง่ายชิลๆ ไม่ต้องรู้จักเกมก็อ่านได้ (แต่ก็อาจไม่ค่อยเข้าใจมาก ในส่วนบรรยายเทคนิคเกม) พระเอกหรือเทพลู่คือหล่อขรึมดีมากๆ น้องเจี่ยนตอนอยู่กับเทพลู่ก็แสนน่ารัก สงบปากสงบคำ ไม่เป็นไอ้หัวฟ้าจอมเกรียน แต่เป็นเด็กน้อยที่ดีของเทพลู่5555

คหสต. เราว่าเรื่องนี้สนุกกว่า AMW ของโรสนะคะ อันนั้นจะไม่ใช่ฟีลสดใสเกรียนๆ แบบเรื่องนี้ อันนั้นจะพาร์ทดราม่าเยอะ เน้นพาร์ทเกมมากกว่าเรื่องนี้ ตัวละครก็เฉยๆ เรื่องนี้เลยค่อนข้างถูกจริตเรามากกว่า

4/5 คะแนน

สนุกค่ะ จังหวะตบมุกดี แปลดี น้องเจี่ยนน่ารัก หลังๆ ไม่ค่อยเจอนิยายอ่านละถูกจริตเท่าไร หัก1คะแนน ตรงพาร์ทเกม อ่านละไม่ค่อยเก็ต555555